Ijen
Half drie, twee alarmen gaan af. Klaar voor de beklimming van de vulkaan. Meneer Mawi staat ons al op te wachten en de vriendelijk nachtportier heeft 2 ontbijtdozen gemaakt. Na een uurtje rijden komen we aan bij het basiskamp van de Ijen en we zijn niet alleen. Frank zet de zaklantaarn op zijn hoofd en vertrekt met Adi, zijn metgezel en gids op de tocht naar de krater. Het is koud om 4 uur ’s nachts. Kampvuren worden aangestoken en ik ga bij de gidsen/chauffeurs wachten, ondertussen genieten van de warmte van het vuur en de hartelijkheid van de mannen. 4 uur later daalt Frank de berg weer af, Adi is bij hem. Hij heeft 20 minuten rust om vervolgens weer de berg op te gaan om zwavel te gaan dragen. 90 kilo dragen en dat nog 3 keer vandaag. Wij stappen bij meneer Mawi in de auto voor de tocht naar de veerboot die ons naar Bali zal brengen.
Het is druk op de Straat Bali, veerboten in overvloed, we moeten dan ook een tijdje wachten midden op straat voordat er een plek is voor onze boot. Vertrouwen hebben en controle loslaten is het motto, de boot heeft zijn beste tijd gehad.
We hebben afscheid genomen van meneer Mawi , hij is inmiddels op de terugweg naar Jakarta.
En nu zit ik deze blog te schrijven vanaf ons terras van ons Balinese huisje met zicht op de rijstvelden en de ondergaande zon. Een witborstwaterhoen heeft haar nest in het rijst, een beekje kabbelt onder ons terras en de klamboe is al gesloten tegen de muggen. Ik voel me even heel gelukkig hier op deze plaats.
Liefs
Jeannette
Reacties
Reacties
Gij kan zoooo mooi schrijven, Jeannette.
Thank you and see you soon
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
