Banyuatis
Uitslapen is er tijdens ons Indonesische avontuur niet bij. Na een schitterende zonsondergang gisteravond, lekker eten en slapen onder een klamboe werden we om half negen verwacht bij Kadek voor een drie uur durende wandeling. Zonnebrandcrème op en hoedje mee. We zitten niet iin Munduk maar in Banyuatis, Kadek is geboren en getogen in het dorp en neemt ons via smalle paden mee naar een plaatselijke koffiebranderij. Weer erg mooi om te zien hoe op kleinschalige wijze vrouwen de koffie ‘lezen’, branden en malen. Niet voor de export maar voor de lokale markt. We exporteren een zakje ongemalen koffie om thuis van te genieten, een koffiemolen kopen is maar bijzaak.
Verder ging de wandeling langs kruidnagel-, jackfruit-, bananen- en alle andere bomen waar vruchten aan kunnen zitten. Kadek vertelde, over Balinese dagelijkse gewoonten, het was een plezier om naar te luisteren.
De sawa’s waren indrukwekkend; vergezichten, tempels voor een goede oogst, ingenieuze irrigatiesystemen en voor de niet al te goed te been zijnde blogschrijfster een smak naast het veld. Behalve een enigszins gekrenkt ego is alles weer redelijk in orde. Tussen de velden over de smalle dijkjes lopen moet ik ook nog beter onder de knie krijgen (of misschien ook niet, er zijn weinig rijstvelden in het Antwerpse). Chapeau voor de mensen die in het veld moeten werken tot aan de knieën, gebogen in de modder staan om jonge gewassen aan te planten.
Verder wandelend zit een man voor zijn huis met plastic zeilen waarop kruidnagel ligt te drogen. De geur is overweldigend. De groene kruidnagel wordt gebruikt om kreteksigaretten van te maken. Die doen me denken aan een collega uit mijn Almelose jaren, nu veertig jaar geleden, die de gewoonte had deze te roken.
We wandelen verder om een waterval te bekijken. Kadek kijkt na het rijstavontuur al wat bedenkelijk en ik geef zelf maar aan dat het waarschijnlijk niet zo’n goed idee is dat ik mee naar de waterval ga. De Ijen revisisted maar geen probleem. Zittend op een boomstam bij een irrigatieput en luisterend naar het kabbelende water en The National was het wachten aangenaam.
Weer bij ons huisje even zwemmen, lekker lunchen en verder niets doen. De zon gaat weer rood onder, straks lekker eten en morgen verder. We worden om 9 uur door een chauffeur opgehaald die ons langs tempels naar Ubud zal brengen.
Liefs
Jeannette
Reacties
Reacties
Bedankt
Koffie drink je met respect! Mooi verhaal.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
